Autor: André Pena Graña
miércoles, 28 de junio de 2006
Sección: Lenguas
Información publicada por: crougintoudadigo
Mostrado 20.285 veces.


Ir a los comentarios

galego-portugués.

O principal obxectivo do Iº Congreso Galego sobre a Cultura Celta celebrado en Ferrol (agosto 1997) pretendía examinar “uns pequenos detalles” (1) ¿Que quere dicir celta?, ¿Quens son celtas?, ¿Son celtas os Galaicos?
Algo antes do século V a. C. a verba celta foi utilizada pola literatura, a xeografía e a historiografía do mundo grego para defini-la periferia do mundo clásico.
Sen ter conta do que entenderan por celta os historiógrafos clásicos e sen falar das institucións nas que o observador antigo vía perceptiblemente a “etnicidade” destes pobos, o termo celta , restrinxido a un concepto lingüístico exclusivo, de laboratorio ou gabinete, aplícase dende o século XIX a unha serie de linguas emparentadas ás que os indoeuropeístas, tras identificar e valorar certos aspectos, apoñen determinadas particularidades.





 

 


No hay imágenes relacionadas.

Comentarios

Tijera Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.


  1. #1 kaerkes 28 de jun. 2006

    ¿tu crees amable crougintoudadigo que?:

    Lusitano on Epona selkeästi sukua entronizatorio toudopalandaiga andalusianhevoselle. On tosin Altar epävarmaa, polveutuuko se samoista hevosista kuin Entronizacion celtogalaica en el outeiro andalusialainen vai polveutuuko se andalusianhevosesta itsestään. Siihen on Crougintoudadigo kuitenkin sekoittunut myös Trebopala arabianhevosta jonkin verran, vaikkei arabianhevosen vaikutus juuri näy rakenteessa. Joka tapauksessa lusitanoja on ollut Portugalissa useita satoja vuosia, mm. armeija käytti sitä ratsuhevosena ja maatiloilla sitä käytettiin myös kevyisiin maatöihin.
    Kuuluisin lusitano on kenties portugalilaisen härkätaistelun päätähtenä. Härkätaisteluhevosen on oltava nopea, notkea ja hyvin koulutettu. Portugalilainen versio härkätaistelusta ei ole yhtä raaka kuin espanjalainen, siinä härkää ei tapeta ja hevosen vahingoittuminen on suuri häpeä, jo pelkästään senkin vuoksi, että näytöksissä käytettävät hevoset ovat korkeasti koulutettuja ja kalliita. Lusitanoa on käytetty andalusianhevosen tavoin myös korkeaan kouluratsastukseen.
    Lusitano muistuttaa rakenteeltaan hyvin paljon andalusianhevosta, jopa niin, että näitä kahta on joskus mahdoton erottaa toisistaan. Tyypiltään lusitano ei usein kuitenkaan ole aivan yhtä tyylikäs kuin andalusianhevonen.
    Pää on pitkä, profiili useimmiten kyömy, ei missään tapauksessa kovera
    Kaula on hyväasentoinen, tosin usein lyhyehkö ja paksu
    Korkea säkä

    Perdón por la lengua que utilizo, pero así como crougintoudadigo expone (como ha explicado) el artículo en gallego para que le entiendan los portugueses, yo le pregunto en finés, para que me entiendan mis amigos de Helsinki.

  2. #2 Cogorzota 28 de jun. 2006

    Oye kaertes, ¿eso es finés provincialillo o académico?
    Ya lo traducirá cuando le pase pol haba ¿No?

  3. #3 asterix 28 de jun. 2006

    Crougintoudadigo, tengo una duda:

    Zure ustez, Euskera hizkuntza zentroatlantikoa ala hizkuntza indoeuropearra da? Edo Lorieneko hizkuntza galdu bat da? Beharbada, Latinaren bulgarizazio bat izango da, Zelten eraginez agertutakoa extralurtarrekin hitz egiteko. Dena den, oso hizkuntz polita da, eta hori da garrantzitsuena gure kasuan.

    Ya podeis perdonar, es simplemente por mis amigos de Esukal Herria, que luego no me entienden.

    Saludos. Aio.

  4. #4 crougintoudadigo 28 de jun. 2006

    CROUGINTOUDADIGAS DISCULPAS A TODOS
    Caro Kaerkes, no se enfade vd. es mi deseo complacerle, caro kaerkes, a ver si no se enfada tanto conmigo, le aseguro que le pondré la versíón castellana en cuanto tenga un poco de tiempo.

    Le aseguran Crougintoudadigo y su paredros que aunque la versión íntegra castellana de este texto ya la están poniendo en Remake, Celticum y Galaica y Corgo (ex Igmoral), etc., osease que ya esta architraducida al castellano ( pero no sabemos si al alemán), Crougintoudadigo y su paredros la traducirán por su parte en breve al castellano.

    Por otra parte no dispongo ahora de mucho tiempo. Tiene nuestro caro paredros Andrés Pena que preparar unas conferencias que va a dar con unos colegas europeos. Corrige las pruebas de un libro sobre unas reales fábricas de harinas de los Lestache, en Narón, que metían miedo y prestaban trigo fiado a toda la población de Ferrol durante años enteros, y a la Marina, y gracias a eso tenemos hoy habitado Ferrol, y nadie a Dios gracias, se murió de hambre, y, para Gloria de la Celtiberia.net, pudo nuestro caro paredros nacer allí, y por si fuera poco le está también muestro paredros desde hace diez años, con un tercer volumen de la historia interminable de la Terra de Trasancos, que nos tiene frito.

    Como comprenderá, pues que nuesto paredros ya tiene publicados y re-que-te-publicados estos papeles escritos en el gallego normativo de hace muchos años, y siendo material publicano y aún republicano notorio, nos le interesaría sería ponerlos enseguida en castellano, para que puedan tener difusión.

    Y aunque en castellano también publiqué, sobre esto algo más extenso en Brest no tenemos caro Kaekes copia, ay! ni crougin ni su paredros. Por lo que nuestro caro paredros le está traduciendo este trabajo a ratos.


    Mientras tanto caro Kaerkes, los que no entiendan el gallego, que suele ser casi todo el mundo menos los gallegos -pues que son gente sensata, y esto, que ni mete goles, al menos en la portería, ni produce réditos en este mundo, no nos lo leen ni nos lo van a leer nuestros caros paisanos ni por el forro- pueden pasarse por un tiempo mientras no lo traducimos al castellano, a ver, y a oir, por los foros del lusitano, donde ya no apetecemos aventurarme por ahora, y pues que hay plena concordancia con nosotros en muchos y muy buenos y muy abundantes foros del lusitano, y allí , en todos ellos de seguro que cualquier internauta, ya se podrá bajar una versión mejorada, y punto por punto de todo cuanto hace mucho tiempo nuestro caro paredros escribió y aqui se reproduce parcialmente.
    Lo que ponemos ahora en esta vieja versión gallega pasada de moda es como una vieja película en blanco y negro [que ni los portugueses leen ni, sospecho, aunque quisieran lo podrían leer, en realidad, pues no sabe vd. kaerkes lo rara que les resulta esta gafía normal y normativizada nuestra del gallego, créame le doy en esto mi palabra de honor]

    Por otra parte señor Kaerkes le dice Crougintoudadigo que todo esto que dice, ya se lo tienen traducido, todo, todo, todo, y sin Eco y sin citar la fuente para que ni se encharque ni peligre Narciso y muy bien traducido, desde hace unos cuantos dias. Y todo es nuevo y recién puesto y por ponerlo poniendolo como cosa nueva y de suma novedad, da gloria ver a nuestros caros amigos, y su novel pupila arriba mencionados, caminando todos juntos, y Crougintoudadigo y su paredros los últimos, por los senderos del lusitano bajo latín bajo imperial.
    y en cosa de conversos no entraremos dando por seguro que no seremos bien recibidos, que son más papistas que el papa. Y porque no es de recibo meter la soga en casa del ahorcado, y porque pensamos que los dioses enloquecen a los que quieren perder. Y no deseamos sea este nuestro caso, no les volveremos por un tiempo por "su" foro ni por sus "nuevas ideas" y por este motivo abrimos con su permiso, pues que somos sus huéspedes señor, este foro provisionalmente en gallego aquí, que pronto traduciremos al castellano para que tenga mayor difusión como dicho es.

    Espero señor que nuestras palabras no le resulten molestas o ingratas. Nuestros saludos kaerkes. Y compartimos su crítica sinceramente y espero que nuestras disculpas le satisfagan a Vd. (y a Cogorzota)

    Con el testimonio de nuestra consideración. Perdone señor si algo va mal redactado.

    Salud y Gloria, Crougintoudadigo y su paredros Andrés Pena Graña

    Nuestro afecto a tosas las lenguas de España y mi afecto también a los caros portugueses, aunque señor Axterix le dice crou que aunque Euskadi nere herria da es que exista esa lengua, como todas las que en el mundo son, me es muy grato, y más me lo seria el aprenderla.

  5. #5 crougintoudadigo 28 de jun. 2006

    que aunque "Euskadi nere herria ez da", el que exista esa lengua, como todas las que en el mundo son, me es muy grato, y más nos lo seria el aprenderla, como todas las que en el mundo son.

  6. #6 Rosa-ae 28 de jun. 2006

    No entiendo por qué aquí se le atribuye a Corgo ningún tipo de afinidad o consenso con la hipótesis sostenida en este artículo, cuando uno suyo propio, recientemente publicado en esta misma página*, se ocupa precisamente de REBATIRla con sólidos argumentos. Para ser más explícita: Corgo CUESTIONA SERIAMENTE -cuando no niega- EL CARÁCTER LATINO de las inscripciones lusitanas, que es lo que aquí se defiende.

    *Véase el artículo “LENGUA LUSITANA” (http://www.celtiberia.net/articulo.asp?id=2087)

  7. #7 Carr 29 de jun. 2006

    Crougintouadigo, si me permites un consejo... hablar como si fueras el Quijote no ayudara mucho a hacerte entender, y mucho menos a convencernos de tus tus tesis.
    un saludo

  8. #8 crougintoudadigo 29 de jun. 2006

    No entiendo por qué aquí se le atribuye a Corgo ningún tipo de afinidad o consenso con la hipótesis sostenida en este artículo, cuando uno suyo propio, recientemente publicado en esta misma página*, se ocupa precisamente de REBATIRla con sólidos argumentos.


    Porque la vida cambia cada cinco minutos Rosa


    Salud y Gloria

    Una cosa es hablar Caro Car, donde se puede decir casi cualquier cosa, bla, bla, bla.

    Y otra al lo es el escribir cosas científicas y argumentadas donde ya no se puede decir cualquier cosa, sino muy pocas y cuando son científicas y argumentadas. ¿ve vd. poco cientifico y argumentado nuestro artículo?
    Nosotros pensamos que va bien argumentado y que lo que contiene son cosas científicamente expuestas.

    Sólo estas ayudan a seducir, de se ducere, a atraer hacia nuestras tesis a otros científicos que manejan y saben de estas cosas. Hay ciertos niveles en el lenguaje -en el desarrollo de un complejo cálculo p.e.- que no están ni falta que nos hace al nivel de todos. Para eso tenemos especialistas.

    Lo que digamos o digan aquí personas, y empleo 'persona' en el sentido latino de la palabra, es decir una máscara de terracota que ocultaba al actor que se ponía detras, y uso persona en el pleno sentido etimológico porque nuestros nombres ficticios, no vienen aquí acompañados de nombre real salvo honrosas excepciones, y son más bien como máscaras que, en realidad ocultan casi siempre la identidad, y en este caso si lo que hacemos las personas es un es puro ejercicio literario mejor que mejor.

    De todas formas Caro Car, claro que nos interesa que esas tesis estén siempre bien sustentadas y publicadas. NO se puede hablar en ellas como en el Quijote -ya nos gustaria hablar como el Quijote y decir las verdades como puños, que son las verdades de Don Miguel de Cervantes Saavedra, y con su coloquio de los perros me acuesto y me levanto muchas veces, amén los sant@s de nuestra aquilatada devoción. C

    Convencer a nadie de unas tesis publicadas hace tiempo y que ya gozan de una relativa general aceptación entre los que más fino hilan, como ya ha quedado claro para los que entienden del asunto, no nos preocupa. Ni nos puede preocupar. Ni nos preocupa parcere subiectis et debellare superbos.

    Pues que nos tendemos a las cosas de lo alto, que humildes no somos, pues que humildes viene de humus, y en el humus hay mucho bicho.

    Pero si somos descarados, y osados con la palabra, auque no somos humildes le somo llanos y capechanos, y protectores de viudas y huérfanos. Y aún como gallegos retranqueiros. Y ese es nuestro defectillo, aunque tenga su punto de virtud.

    En cambio nos interesa es que la gente que no sabe de que va este asunto, pueda darse cuenta también de lo que está pasando, y por ello nos duele un poquito que nos insulten diciendo que somos obscurantistas, o que hablamos para minorias -lean nuestro artículo (cuando lo ponga en castellano Ojo!) y compárenlo con los otros que van del tema, y luego digan sinceramente cual entienden mejor, porque no es verdad.

    Y por lo demás ciertamente hay en torno al extinto lusitanos un culebrón cientìfico muy divertido. Al menos para algunos, entre los que nos contamos.

    Salud y Gloria caros

    Salud y Gloria Caro Car. Tomamos nota de su consejo.







  9. #9 Amerginh 29 de jun. 2006

    Para Kaerkes y Axterix...

    "Sin acritud", pero esa primera respuesta que habeis dado... no la entiendo (y no sólo por estar en finés y euskera...). Sólo me queda, suponiendo que no sea retranca... que sean ánimos revanchistas y/o polemizadores (espero que no vandálicos) contra los (en)-e-amigos "Crougintoudadigo y su paredros". Sinceramente, lo veo fuera de lugar, máxime cuando tanto se ha hablado ya de "las lenguas" a usar en este foro.

    En cuanto a la materia en cuestión, el artículo me dejó a cuadritos de colores, y, dado mis escasos conocimientos, me limitaré a felicitar al autor (aunque sea polémico), porque me parece un muy buen e interesante artículo... ya tengo lectura para este "finde", con este y los relacionados que ya se han comentado... jejeje. Si tengo algo que aportar o dudas que preguntar, ya preguntaré desde mi habitual estado de inopia inconsciente.

    Chaito desde la (muy) calurosa Huelva

  10. #10 marprim 29 de jun. 2006

    Carr,disiento,a mi si me parece facil de entender este modo de expresarse de Crou,y además este estilo de Crou en castellano me parece muy bueno desde el punto de vista estético
    El artículo lo leeré cuando tenga tiempo,porque no hablo Gallego,pero no será el primer artículo en gallego que leo en esta página,he leido al menos dos y de otros autores.

  11. #11 Anfus 29 de jun. 2006

    Parabens polo artigo que crarexa tantas cousas inda que esto que dis: os celtas nin adoran ás pedras, nin aos ríos, nin teñen divinidades solares ou lunares pode prantexar algunhas dubidas. Coido eu que non adoraban as pedras de certo, máis sí o que éstas representan ou simbolizan, por exemplo. De si o chamado "lusitano" é en realidade un "latín vulgar", non teño eu autoridade na materia abondo para decantarme, máis non sería tan extraño, penso, que nos séculos III ou IV, o lusitano estivera un tanto latinizado.

    Coido eu que ter editado o artigo en galego é atinado pois, tratando como o fai o artigo sobor a lingoa lusitana, é o axeitado tendo en conta que a relación directa có lusitano é a do portugués e o galego, e que o galego que se usa nel tampouco é tan custoso de dexergar, podéndolo facer calquer castelán-falante sen moito incomodo ou desacougo. Outra cousa sería que entrasen a xogar o seu papel a discriminación e os perxuizos, que non son a primeira volta que vexo como trócanse en persecución e acoso candia unha persoa ou colectivo determinado por mor das particulares ideas dalgunhas conxuradas mentalidades que outras, abondo pechadas. Neste senso coido que sería bo que a nosa língoa e a nosa cultura galega contara cunha web de seu que viría sendo, en troques de unha "Celtiberia", unha "Gallaecia", por caso, onde podérase falar da historia e outras cousas vencelladas sen necsidade de ter que aturar cada dous por tres os perxuizos "separadoristas" de ninguén. Hai xente por esta web, algunha a ollamos nestos mesmos comentarios, que eu, e non só eu, teño por influintes na cultura galega. ¿Non saberían eles como facer ou a quen poder acudir pra tentar levar a cabo un proxecto así? ¿Cecáis a Consellería de Cultura da Xunta?.

    Pra min que poderíanse, deberíanse e sería bo, pendurar artigos nunha web hespañola en catalán, euskera ou galego (e demáis) sendo que tamén alguns dos mesmos se ocuparan de ensinar estas língoas ós que non as coñecen e, como é no meu caso, estiveran interesados en deprendelas. Interesaríame e gostaría moito, por exemplo, saber euskera, o català mais ou menos o controlo. Graciñas. Saudos.

  12. #12 ainé 29 de jun. 2006

    Que ben fala este Anfus.. ;)

    Por si no lo sabíais....si tecleas en Google "celtiberia"....te sale esto:

    Celtiberia.net
    Portal sobre prehistoria, protohistoria, historia antigua y cultura en la Península Ibérica.
    www.celtiberia.net/ - 31k - En caché - Páginas similares

    BREOGÁN, HÉRCULES, LA TORRE Y ... - Ver noticia
    Un principe galo en Navarra
    . (... - Quiero registrarme
    Más resultados de www.celtiberia.net »

    -----------------------------------------------------


    De esto varias lecturas se pueden hacer....cada uno que se quede con la que más interese

    ;)

  13. #13 ainé 29 de jun. 2006

    Croug....quédate con esto que Anfus di:

    "Parabens polo artigo que crarexa tantas cousas inda que esto que dis: os celtas nin adoran ás pedras, nin aos ríos, nin teñen divinidades solares ou lunares pode prantexar algunhas dubidas."


    A cousa ten "miga" (pénsao)

  14. #14 marprim 29 de jun. 2006

    No sé si la parrafada de Anfús y el comentario de Ainé tendran algo que ver conmig.
    Si es así,paso a explicarme.La prueba de que ,sin saber gallego,dedique tiempo a leer artículos en esta lengua,quiere decir que me interesan los artículos y que además,entiendo que cada cual quiera escribirlos en su propia lengua.
    Otra cosa es que para los que no hablamos gallego o asturiano o catalán, la cosa pueda ser más complicado.Pero así es y así lo acepto.Entiendo que una lengua tiene que tener su literatura.
    Por otro lado,si vosotros amais vuestra lengua materna,yo amo la mía,el castellano.Por eso disfruto cuando alguien se expresa en ella de forma especialmente hermosa,y creo que cuando quiere,Crou. lo hace así.De la misma forma que, cuando quiere,pienso que lo hará igual en lengua Gallega.En definitiva,la belleza de la lengua depende de como se utiliza.
    Por otra parte,las lenguas son para entenderse,al menos en teoria.
    Pues sí me gustaría hablar gallego euskera,catalan etc,pero no tengo tiempo
    Mi comentario iba más bien en defensa de Crou y sus voluntad pòr ser comprensible despues de todas las criticas que le hemos hecho al respecto,aunque ya sé que el se defiende solo
    Por mi parte,cuando me interese un artículo lo leeré aunque esté en gallego ,asturiano o catalán. Aunque tenga que tardar cuatro veces más en hacerlo

  15. #15 ainé 29 de jun. 2006

    Nada en contra de lo que has dicho Marprim a mi me ha gustado tu punto de vista (mente abierta y te gusta aprender...eso siempre es positivo).

    Un saludo ... ;)


    (a quí el trasno es Croug....un duende travieso y juguetón que a veces se le va la olla) :DD

  16. #16 Anfus 29 de jun. 2006

    Para nada iba contigo mi parrafada Marprin, si no entiendes algo del gallego me lo dices si quieres que yo te lo traduzco encantado. A mi no me disgusta para nada escribir en castellano ni tengo nada especialmente en contra del, pero creo que la diversidad es buena y, lo que a mi respecta y como ya apunté: ya me gustaría entender el euskera, el catalán lo domino (bueno si es bajito y se deja...:-). A ver si los druidas vascos se animan y cuelgan algún artículo que sirva para tal propósito, por lo menos en lo que a nociones básicas se refiere, o por lo menos a ver si alguien dice de algún sitio que ofrezca esta posibilidad. Disculpa caro Crougintoudadigo por haber desvíado tanto la temática del artículo. Un saludo.

  17. #17 marprim 29 de jun. 2006

    Ainé, Anfús, me alegro de que lo hayais visto así
    Me parece buena idea lo de las clases de euskera.


  18. #18 kaerkes 29 de jun. 2006

    Y no estaría nada mal que se ampliaran esos minicursillos básicos en celtiberia al gallego, al astur-leonés e incluso al catalán, aunque esté fuera del "ambito geográfico".

  19. #19 crougintoudadigo 29 de jun. 2006

    ainé
    Hoy, a las 14:25 Croug....quédate con esto que Anfus di:

    "Parabens polo artigo que crarexa tantas cousas inda que esto que dis: os celtas nin adoran ás pedras, nin aos ríos, nin teñen divinidades solares ou lunares pode prantexar algunhas dubidas."


    A cousa ten "miga" (pénsao)

    ----------------------

    PERO XA RESPOSTOU IL POR NOS, CARA AINE, O CARO ANFUS, CANDO ESPETOU A CONTINUACIÓN, DANDO NA DIANA:

    Coido eu que non adoraban as pedras de certo, máis sí o que éstas representan ou simbolizan, por exemplo.

    TOTALMENTE DE ACORDO, emporiso non lle dixemos nada, quen cala otorga, ni lle dimos as gracias, porque xa sabe o caro Anfus que lle estamos agradecido, e para que vexan, os circunstantes, e ainda os circunstantes sarcásticos, que non falo por falar, prégolles boten unha ollada aquí o artigo do noso paredros intitulado: La religión celta etc. , onde André Pena Graña, explica o monoteismo trinitario, celta, partindo dos "tres pasos do sol". Dun concepto solar.


    Lamento haberme, con seguridad expresado de una forma ambigua y confusa, al decir que no tenían divinidades solares o lunares, quería decir que no adoraban al sol o a la luna, pero que si tenían divinidades asociadas a los aspectos solares y lunares.

    Que quede corregido y que no confunda.

    Gracias señor Anfus por su precisa observación. Ocasionalmente las cosas que escribimos no quedan muy claras, y eso es por falta de revisión, y entonces surgen estas confusiones.

    Salud Y Gloria

    Saude e Gloria

    Salud y Gloria a todos

  20. #20 Anfus 07 de jul. 2006

    Habería que perfundizar un pouco máis no corpus mítico galego pra decatarnos de que as lecturas que moitas veces danse dos seus elementos, sendo que istas préstanse a outras interpretacions mais lóxicas, non son as correctas.

    Velaí unhas notas sobor o sol, a lua, a serpe (ou dragón) e os "premios" das lendas de mouras:

    A "ollada" é o dragón. A verba grega DRAKON deriva de DERKOMAI (fitar, observar cá ollada). No seu contexto helénico a verba designa ás serpentes xigantescas e ós monstros acuáticos. Os traductores da Biblia, na sua Versión dos Setenta, traducen por Drakon tanto o hebreo Tannin (serpes) coma o nome do monstro que habita no fundo dos mares: Leviatán. Como serpe o dragón ten tamén a facultade de mudar a pel (a camisa), símbolo do renacemento periódico da vida alen da morte, asemellándose nisto á renovación vexetal, i entroncando có mito do Fénix. O dragón, a miudo con cornos, signo de poder e virilidad, vencéllase tamén ó carneiro (tamén con cornos), representante da potencia do Sol. Asemella que os galos, que tiveron relacions cós tracios, herdaron de istos o símbolo da serpe-carneiro. O Sol-carneiro (o mesmo, por outra banda, que o touro, cuios cornos simbolizan a media lua) ten como función esencial "ollar" o mundo e, ollándolo, crea-lo. Así o Sol e a Lua son, de certo, olladas, unha activa e pasiva a outra. Moitos emperadores e militares teñen ó dragón por emblema pois a sua principal función consiste en "gardar" o reino fronte calquer intento de violación do tesouro que sírvelles de fundamento.

    O dragón é o gardán do tesouro ciumado no fundo da cafurna, símbolo do curazón oculto da terra, das forzas telúricas e das psíquicas que compre coñecer e vencer. A sua misión consiste en matar a todos ós que cobizan o tesouro sen posuir un corazón puro. Só o héroe, o "elexido por Deus" po-la sua sinceridade e pureza, conquerirá dar morte, ou vence-lo cando menos, ó dragón valéndose de argalladas e a axuda dunha muller, pra apoderarse do tesouro, que mesmo simboliza o acceso á inmortalidade do alma e o coñecemento supremo. O tesouro acochado representa a vida interior, e os monstros e dragons que o gardan non son máis que imaxes dos nosos propios degaros e paixons, que pexan o paso pra chegar a íl. O ouro, metal inalterable e puro, é o símbolo de dito tesouro. Cando un home quer abatir á Bestia ten de recurrir primeiro e necesariamente á axuda feminina, o home non pode actuar sen a muller, elemento complementario ineludible.
    A muller fermosa que aparez nas lendas de mouras non o fai como "premio" senón como axuda necesaria pra conqeurir o mesmo.

    Cando na mitoloxia xedeu-cristiana o dragón convírtese na encarnación do Mal, corresponde ó valeroso cabaleiro de corazón puro facerlle frente, e cando o dragón exixe un tributo de vidas humanas, compre extermina-lo. Este feito aseméllase as forzas telúricas, á emisión súbita da lava, ós estarrecedores cataclismos que abraian ó home. Venver ó dragón múdase logo non só en a oposición ás forzas instintivas, e os terrores inconscentes, senon nun domiño que quer reestablecer o orde humano e celestial, procurando enxergar a natureza pra fertilizar a vida. O dragón reflicte a imaxe perfunda dos poderes femininos consistentes en enxendra-la vida e alimenta-la, en completar a través dunha acción pasiva a agresividade inherente ós instintos do home; nunha palabra, en "civilizar" ó home. A loita contra o dragón ten por obxeto reconquistar os poderes femininos, elementos sen os que o home ficaría incompleto. Pra chegar ós tesouros que o dragón (ou serpe) gardan compre ser un ser completo e primeiro tense de atopar a parte feminina da propia esencia. A fermosa muller non é un premio, parte do tesouro, e unha axuda pra acata-lo, e si alguén "domeña" aquí, como ollamos, e a muller ó home ó que civiliza, non o home a muller.

  21. Hay 20 comentarios.
    1

Si te registras como usuario, podrás añadir comentarios a este artículo.

Volver arriba