Autor: --------
viernes, 06 de octubre de 2006
Sección: Lenguas
Información publicada por: ainé
Mostrado 45.620 veces.
-------------------------------
----------------------------
--------------------
-
Más informacióen en: http://www.zonalibre.org/blog/lua/archives/055359.html
No hay imágenes relacionadas.
Comentarios
Pulsa este icono si opinas que la información está fuera de lugar, no tiene rigor o es de nulo interés.
Tu único clic no la borarrá, pero contribuirá a que la sabiduría del grupo pueda funcionar correctamente.
Si te registras como usuario, podrás añadir comentarios a este artículo.
Es problema de oido, Sam. La pronunciación es diFerente. Las graFías LH y LL no representan el mismo sonido...de ahí la diFerencia. De todas Formas es un detalle sin importancia que no viene a cuento. Las dos graFías son válidas y aceptadas.
Un saludo
Sobre este término en Cataluña veo dos expresiones, que supongo tienen el mismo origen, pero son de distinta pronunciación y distinto signiFicado. El primero es como exclamación, palabra de asombro, de contrariedad. de admiración. Se suele dcir: Ay, carai, con eso o lo otro. Y otro uso, ya no con "i" sino con "ll" es cuando se utiliza como insulto, como sinonimo de tonto. Aquest carallot, ... Es un carallet aquest noi. Y otro añadido que se le pone es lo de la vela. Aquest carallot de la vela, que en castellano también lo he oido: es más tonto que el carajo de la vela. Logicamente aquí no hay ningún Falo sino la mecha de la vela, el alma o cuerdecita que es lo que se enciende. Pero todo tipo de carajos y carallots son tontos, estúpidos.
Ainé, é verdade que aqui se pronuncia da mesma Forma, LL e LH é a mesma coisa, eu sou da zona de lisboa e nao vejo diFerença na pronunciação entre um minhoto e um algarvio, dizem os dois exactamente a mesma coisa, caralho e pelo que tenho ouvida na TVGaliza, pronuncia-se tal qual da mesma Forma. A diFerença situa-se na abertura das vogais, na galiza abrem-se mais as vogais cárálhu enquanto no sul Fecham-se as vogais ou seja a Fonética das consoantes é a mesma, mas como nos Falamos com as vogais mais Fechadas, o som da palavra inteira resulta diFerente, mas ainda assim a consoante pronuncia-se da mesma Forma, tal como ñ e nh.
Lusi, meu ben, polo que vexo non tes moi acostumadas as orellas ó galego. Déixoche un enlace que poida sexa do teu interese (tes exemplos da pronuncia do "ll" galego). Góstancheme moito as coplas, eiquí che deixo unha que atoparás no enlace:
http://www.culturagalega.org/pruebas/anosaFala/etnotexto.php?bloque=Oriental&cod_etntxts=21&cod_etntxts=24
Van busca-los pertugueses,
alá ó seu Portugal,
por mor das cuatro palliñas,
si llas quèren vir segar.
Os pertugueses contèstan:
-¿A ver cuanto vou gañare?,
que aora menos das quinièntas,
palla eu non vor vou cortar.
Entonces o mangantiño,
todo o que lle piden dá,
polas súas cuatro palliñas,
que el non quería segar.
Acòrdan os portugueses,
ó ver que os van a buscare.
Dicen: -Vamos lá prá España,
prór mangantes estaFare.
Xa Forman as súas cuadrillas,
entran mancos e tullidos,
dicen que ó chegar á España,
todos gañamos o mismo.
Xa cá vein os pertugueses,
mui contentos a cantar,
que os cuartos dos mangantiños
prás súar maus van a pasar.
O pertugués na segada,
sòlo pide sol è vento,
veña viño á ringalleira,
è tamên bo mantimento.
Y cuando te dije que tengo compañeros de trabajo portugueses no era coña...a un minhoto, lo entiendo a la perFección ("marcan las palabras")...a un lisboeta me cuesta Dios y ayuda ("hablan diluido yatodapastilla").
De todas Formas el tema "ortográFico" es: gallego...Carallo / portugués...Caralho.
Un saúdo
Uys! Acabo de recordar un chiste/copleiro que ni viene a cuento (pero está mu bien):
Um rico brasileiro
Farto de correr mundo
mandou comprar um penico
com uma paisagem no Fundo
Ao vê-lo diz-lhe um amigo
- Ó louco, p'ra que o queres tu?
- É p'ra dar alguma vista
também ao olho do cú.
:DDD
Es buenísimo!!! (eso si...un poco "soez")
ehehheheheheh, me haces rir Ainé! Como buena galega por supuesto!
É verdade, tens razao, os portugueses do sul mastigam as palavras como pastilha elastica, mas é isso que te dizia antes, o que se passa é que quanto mais ao sul mais se Fecham as vogais e quanto mais ao norte mais se abrem, e isso nota se muito bem na palavra caralho, se For um do norte ou galego diz cárálhu, se For um lisboeta carálho, quase como cerálhe e é por isso que os galegos tem mais diFiculdade em entender os do sul, ja me tinha dito o mesmo das 2 vezes que estive em galiza.
Além disso ha os ditongos, leite=laite, coelho=coailho e por ai adiante, o que aFasta a lingua da sua origem galega.
Sabes que em portugal, apesar da maioria das pessoas achar o galego muito parecido com o portugues, quase ninguem sabe que a lingua original Foi o galego, e o portugues apenas é uma evolução da vossa lingua? é verdade poucos sabem disso, também é uma assunto que raramente se debate publicamente, coisas do salarismo ainda latentes actualmente, tal como o velho odio aos espanhois, mas Fica descansada pois trata-se mais de um amor-ódio do que de um ódio a serio, lololololol
gostei do ultimo poema
Lusitanoi, dices:
"¿Sabes que em portugal, apesar da maioria das pessoas achar o galego muito parecido com o portugues, quase ninguem sabe que a lingua original Foi o galego, e o portugues apenas é uma evolução da vossa lingua?"
A xente que coñezo normalmente coñece ese dato...que por certo eu vexo mellor decir:
O galego e a nosa língua, o portugués é a vosa e as dúas línguas veñen da língua Falada na antiga Gallaecia (venche a ser o mesmo pero non tal)
;)
(esta Frase non che em gosta nadiña: "...e o portugues apenas é uma evolução da vossa lingua?"
Un saúdo
Quanto as pessoas que nao sabem, é a tua experiencia, nao sei que tipo de pessoas conheces mas presumo que sejam mais do norte, eu reFiro-me ao portugues médio do centro e sul e muitas vezes com conhecimentos reduzidos da historia peninsular que inFelizmente sao ainda muitos.
Sim, tens razao, ok eu corrigo, "... e o portugues é a evolução do galego que se Falava na idade medieval" e acrescento: ...mas que nem por isso deixava de ser galego, ehehhehe
Olha, eu nao sou partidario da união da galiza e portugal, mas vejo a galiza como uma nação muito proxima a nossa, apenas isso e por isso mesmo acho que deviamos aproFundar o relacionamento porque alem de termos muito em comum, podemos sempre trocar muitos ensinamentos bons para ambas as partes, mas que Fique bem claro que nao tenho quaisquer ideias de união tal como as vezes vejo por aqui neste Forum, ok?
Abraço
Graves(la diosa blanca) : tocarse el Falo o un amuleto en Forma de Falo es la manera establecida de evitar la aojadura y carajo signiFica"Falo de asno", con ello se apela al Funesto dios Set, cuyo Falo rutilante aparece en la constelación de Orión, para reprimir su ira.
Orión es el gigante Fálico cuyo cinturon se invoca. En Egipto, tanto Horo como su sombra satánica, Set (constelación Sahu).El asno salvaje es una Figuración de Set.
También el asno cruciFicado.
Servan....Asnos cruciFicados ¿¿??
El tema del "asno cruciFicado" me parece curioso e interesante. Puede verse v.gr. en el graFito del Pedagogium del Palatino (Museo del Papa Julio, Roma).
Fué un tema discutido por Guenón, quien lo consideraba una imágen de inversión satánica, hasta el punto que en una ocasión evitó reFerirse a el.
Hay quienes lo atribuyen a sectas setianas, en todo caso está relacionado con el egipcio Set, representado como asno rojo (Guenón relaciona el onagro, asno salvaje, con el haimon, que según el sería un asno sangriento, de haima). Hay representaciones egipcias de Set-asno cruciFicado por Horo al término de su lucha con este. También hay representaciones gnósticas que yo las interpreto en esta Forma. Es también curioso que tanto Set como Horo se catastericen en la constelación de Orión ecuatorial (Sahu egipcio). Que estas extrañas ideas han llegado a España, puede deducirse de un comentario de Graves (La diosa blanca) en que dice que en España, para evitar la aojadura, se tomaban el... diciendo "carajo", esto es "Falo de asno", para reFerirse al Falo de Set (las 3 Marías). No me cabe duda que en la mitología celta Orión era un gigante Fálico (como Orwandil en la nórdica) llamado Arthus, Arturo, el hijo o Guardián de la Osa (antigua diosa celta que en Creta y Grecia es Artemisa, Arct-Themis, con su cortejo de oseznas). En Fin, el tema es largo y como ves también atinge a las creencias celtas.
Guenón escribió este artículo en respuesta a E.H.Maggridge, en que identiFicaba a Nemrod (=Orión) con Set.
Con permiso de los especialistas en semántica, sugiero que la palabra CARALLO es una herencia directa de una lengua de origen indoeuropeo que se hablaba, al menos, en el noroeste peninsular. Es una composición de dos vocablos: CAR, que signiFica "madera"o "palo", y de la cual tenemos testimonio en numerosas palabras deL gallego y del castellano, todas ellas relacionadas con dicho signiFicado:
CARCAJ (saca para transportar saetas)
CARBON (vegetal)
CARBALLO (roble, en gallego)
CARPINTERO
CARRO (del galo "carros"; los antiguos eran de madera)
El lector no encontrará diFicultad en añadir más palabras a la lista... El segundo vocablo es ALL, también indoeuropea, signiFica "caliente", "que pica" o "que escalda"; por supuesto tenemos al gallego ALLO y su homónimo castellano AJO como ejemplos (nadie duda de que el eFecto en la boca al mascar un diente de ajo es parejo a los mencionados):
ALIOLI
AJOBAR (juntarse o emparejarse sexualmente)
AJOBO (molestia, Fatiga, trabajo: todo aquello que nos provoco estar "quemados")
El origen indoeuropeo de ambos términos viene avalado por el hecho de encotrar voces similares en otras lenguas de dicho tronco lingüístico. Teniendo en cuanta ambos signiFicados, el de CARALLO se clariFica mucho, y su éxito milenario descansa probablemente en lo acertado y lo simpático de comparar al miembro viril con un "palo caliente, que escalda, o que pica". ;-)
Por error señalo ALLO y AJO como homónimos, teniendo ambos el mismo signiFicado aunque de graFía diFerente...
ainé e lusitanoi.
aquí no Brasil a conotação da palavra "Caralho" é exatamente a mesma de Portugal e da Galícia!
É, sem dúvida, uma das palavras da nossa lingua portuguêsa que, como disse o grande poeta brasileiro Olavo Bilac é "última Flor do Lácio".
Aquí no Brasil essa palavra é a sintese de todo e qualquer assunto, de toda e qualquer situação. É amor e ódio, é ótimo e péssimo, é muito e pouco, é longe e perto. É tudo, menos um símbolo Fálico!
Armlima....algo más donde se ve la "unión cultural" existente.
Me he gustado la Frase: "É tudo, menos um símbolo Fálico!"
(moi certa)
Ainé: daba unos cuantos denarios y no pocos sextercios por ver la cara de un galaico al oir tu versión! (por otro lado, yo mismo me asombro de ello a veces y según qué estímulos y horas del día)
A propósito de lo que dices de ALL = "todo" , tal es ciertamente el signiFicado en inglés y alemán (anglosajón), lo cual me hace reFlexionar sobre mi propuesta... una variante a considerar es que la voz prerromana ALL signiFique "duro", lo cual sería el colmo de la hilaridad, pero no sería del todo cierto, pues el miembro en cuestión no está permanentemente en estado sólido... (a menos que nos metamos en priapismos y otros berenjenales)
Por ello, mantengo el signiFicado que le dí al principio.
;-)
Si alguien desea var la extraña Figura del asno cruciFicado , en Google HISTORIA DE LA CARICATURA y en AlFabeto griego clásico. Parece ser la primera representación conocida de la cruciFicción (s.III).
Hellene.....dices: "Ainé: daba unos cuantos denarios y no pocos sextercios por ver la cara de un galaico al oir tu versión!"
Galaicos y no tan galaicos....el pensamiento no tiene "denominación de origen"
:DD
Servan.....el burro cruciFicado....no me lo puedo creer!!
http://www.proel.org/alFabetos/gclasico.html
Ainé: el interés del asunto es el siguiente: Set en Egipto es un personaje ambiguo, que puede signiFicar el Mal, aun que
Septentrión (Osa mayor), así como Hor se catasteriza en Orión y en Arturo (ambos son Guardianes).
no necesariamente en todos los casos. Se le representaba como un jabalí o un extraño animal de cola biFurcada (Mesopotamia
Siria y Egipto), también como una serpiente tiFónica, y como un buey rojo o un asno rojo (onagro, asno salvaje).Nosotros
representamos a Satán como una serpiente o un ser rojo.
La localiz
La representación de la Serpiente cruciFicada es bastante antigua y es aceptada por la Iglesia como una preFiguración de
Cristo. Al parecer era uno de los objetos sagrados guardados en el arca.
La representación de Baco/Orión cruciFicado es también un asunto polémico, pues se da en una época en que los cristianos
no usaban la cruz (su uso se inicia en la época de Constantino).
La imágen del asno cruciFicado es también muy antigua, quizá sea la primera representación conocida de la cruciFixión.
Puede ser una burla a un cristiano. O puede reFerirse a los cultos de gnósticos setianos; hay imágenes gnósticas que me hacen
suponerlo, desgraciadamente no puedo poner imágenes, no se cómo hacerlo. El tema ha sido bastante discutido, v.gr. por
una autoridad como Male.
La imágen de Orión como un asno priápico en España (rel carajo) reFuerza esta opinión mía.
Creo que hay una relación muy extendida de Orión con el Fuego, la Forja, los palos para hacer Fuego. Satanás tiene curiosas
relaciones con el Forjador. En mi opinión, el gigante Orión representa el trayecto diurno del sol hasta transFormarse en un
anciano cojo y ciego que en los inFiernos (en su viaje nocturno) es un ser peligroso y maléFico, un ser rojo, cojo, que habita
las cavernas volcánicas.
Me parece interesante v.gr. que en los mitos celtas las almas de los muertos sean ciegas, así como los mitos en que el sol
pierde un ojo (Ra, Odín, Zeus).
Gunón dedicó algunas páginas a este asunto, así como al de las misas en que oFiciaba un sacerdote con cabeza de asno,
las cuales Fueron Finalmente prohibidas, pero quedan testimonios en las catedrales románicas.
La nota se cortó parcialmente. Las relaciones de Cristo con el asno son interesantes. a) el asno en el pesebre, es un relato apócriFo.
b) la entrada de Cristo en un asno, indica su carácter de Rey c) la huída en el desierto es claramente un relato isíaco (v.Apuleyo).
El asno (setiano) pisotea el grano (lo mata) pero luego debe trasportarlo (como un Rey que renace) conducido por la Madre Isis.
Nuetra Osa mayor es sin duda una imágen de Isis (la antigua Tueris), así como el Boyero lo es de Arturo (el guardián de la osa) que a su vez es la localización boreal
de Orión (= el Guardián). En el ecuador celeste Set se conFunde con Orión, pero sus almas se separan en el polo celeste, donde Set es septentrion (las 7 estrellas del
Buey rojo, la Pata maligna). Puede notarse que este septentrión es hasta hoy entre los beduinos Rijl (la pata), así como Rigel en Orión es la pierna del gigante, y esto daría paso a comentarios interesantes sobre la tradición del diluvio entre los judíos.
Servan....con estos temas mitológico-esotéricos me pierdo (la ignorancia es suprema)
Puede que no Fuera mala idea que colgaras un artículo sobre el tema (siempre puede haber quien le interese...aquí se pierde, ya que "en teoría" nada tiene que ver con lo que se habla...por lo menos con el título)
Dices: "desgraciadamente no puedo poner imágenes, no se cómo hacerlo"
Ve a este artículo (si no te aclaras, pregunta de nuevo):
http://celtiberia.net/articulo.asp?id=1072
Un saludo!
El asno cruciFicado, la serpiente cruciFicada, aluden en general a Set cruciFicado (no debe olvidarse el signiFicado de la serpiente como espíritu vital).
Guenón veía en Set (ST) el anagrama de la serpiente cruciFicada, S es el jeroglíFico de la serpiente y la Tau por la cruz.
¿Cómo verían los romanos a los cristianos? No como en una película de C. de Mill; pensemos en una multitud de sectas (de bajo orígen social) con
creencias gnósticas, órFicas, judías, egipcias, que hacían sacriFicio con sangre, algunas de las cuales predicaban una gran licencia sexual. Por ello se
les acusóde grandes crímenes, entre otros, de adorar un asno cruciFicado, lo cual no es descabellado en cuanto a los setianos.
"Por ello se les acusó de grandes crímenes, entre otros, de adorar un asno cruciFicado,..."
:DD
El sarcásmo, la burla y la crítica hacia lo que es "diFerente" siempre ha existido...y siempre existirá (sin olvidar que también existe la burla a lo desconocido...es una especie de "sistema autodeFensa")
Siempre que veo este artículo en últimas intervenciones se me ocurre hacer una especie de lista gemela, pero me da una pereza terrible, seguro que hay cientos: coño, cona, chumino, parrocha, peseta, etc. Y las Frases en las que intervienen: "estás aconachado", "rascando a cona", ¡coño! (coño como expresión también da mucho juego, indica sorpresa, cabreo). Creo que no hay nada sobre la cona en Celtiberia ¿no?
Saludos
Para el que preguntó cómo se decía carallo en el resto de lenguas ibéricas, ya se habían dicho casi todas menos el catalán (o catalán-valenciano-balear, según gustos): carall, carai o caram.
SigniFica prácticamente lo mismo que en castellano: o bien pene, o bien torre atalaya de una embarcación, que es donde enviaban a los marinos poco cumplidores para que escarmentaran, según se cuenta. También tiene otra acepción para Andorra (www.Fargarossell.ad), que es bastante particular: es la sustancia de mugre que queda en un horno de hierro una vez utilizado.
Como variantes existen:
carallàs
carall de mitja cerilla
carallet
carallot
caramot
Particularmente soy de la idea de que puede haber tenido siempre las dos acepciones (pene y atalaya), por lo menos, y que los otros derivados se han ido dando. Aunque por lo menos en Cataluña la acepción más dada es la de pene. De hecho hay dos accidentes geográFicos llamados "Carall Bernat", uno es una roca de las Islas Medas, Frente al pueblo del Estartit en el Cap de Creus, y otro es un pico de Montserrat que dice la leyenda los monjes rebautizaron como "cavall Bernat" por una cuestión de decencia.
Saludos.
Pa los que estén por Málaga (y acordándome del comentario de Onnega....)
Jason Rhoades oFrece 7.000 términos en varios idiomas para designar a la vagina
http://www.elmundo.es/elmundo/2006/06/08/cultura/1149792576.html
Algunas de estas expresiones contienen metáForas
----gastronómicas (alcachoFa, bacalao, berberecho, bizcocho, breva, caqui, castaña, chirla, cococha, coquina, higo, habichuela, kiwi, mango, patata, pipa o tomate), otras optan por la
---Flora y la Fauna (Flor, sapo, cucaracha o seta), y las hay
---poéticas ("el mejor amigo del hombre" o "túnel del amor"), geográFicas (bajos) o enigmáticas (aquello).
"El mejor amigo del hombre"....¿¿??....seguro¿¿¡¡!!??
:DD
(que caxondo el Rhoades este!)
holassss ,soy nuevo .pienso ke la conexion de los lugares produjo un parecido sobre una palabra o mas los griegos sse emparentan con los romanos mientras ke galicia ,portugal y españa Fueron zonas latinas ,algo parecido con el idioma cel ta que puerco es orc y en latin es porcus por una conexion indoeuropea ,espero no molestar a nadie ,adddddiooossss
A CARALHOTA de Almeirim
Para quem não sabe o que é uma caralhota, é um pão caseiro, idêntico à merendeira, muito guloso e saboroso. Deixa água na boca quando acompanhado com sopa de pedra, com uma biFana ou simplesmente com um pequeno pedaço de manteiga.
O nome desta iguaria vem de tempos passados, “culpa” da tradição popular. Antigamente, em Almerim, os populares chamavam caralhotas aos borbotos da lã. Nessa altura, em quase todas as casas existia um Forno e cozia-se o pão. Quando se tirava a massa, para depois ir para o Forno, no Fundo do alguidar Ficavam bocadinhos de massa, idênticos a borbotos de lã. A essas pequenas bolas os populares chamavam de caralhotas. Daí vem o nome actual do pão que pode saborear nos restaurantes de Almeirim.
Para quem não conhece estas delícias, aconselhamos vivamente a provar. Temos a certeza que não vai arrepender-se. E bom apetite!
BORBOTO : nudillo de lana
CARALHOTA se llama en ciertas zonas de Galicia a la Dedalera (Digitalis purpurea), según el Dioscórides de Pío Font Quer
Lo cierto es que la Forma de la Digital Florecida tiene un cierto parecido a ... ; pero también las Flores aparecen como botones o BORBOTOS
Como todavía no sé meter una imagen en este chisme, el enlace para ver una Fotico y la vida y milagros de la planta es:
http://www.vc.ehu.es/plFarm/58.dipu.htm.
Andar con la CARAJA, estar con la CARAJA son Frases que he oído yo a los gallegos y que signiFica estar atontado o ido: ¡Vaya CARAJA QUE LLEVA!
ESCARALLADO y derivados puede venir más bien de ESCARA (lat. éschara gr. eskhara que quiere decir costra. ESCARALLADO como roto o estropeado, sería alguien cubierto de costras.
En Vitoria hay una Taberna que se llama EL CARAJO. Yo he visto grupos de turistas sudamericamos hacerse Fotos a la puerta, para que se vea bien el letrero.
Hay otra explicación para la etimología del "carballo", nombre que se menciona más arriba en relación a "carallo". Vendría del preindoeuropeo *KAR- ,"piedra", y del célt. "-BACCA", "baya", en castellano (en gallego "baga"). Es decir, "simiente de la piedra". Podría hacer reFerencia al lugar donde suele darse el roble, un terreno pedregoso.
No creo que se pueda equiparar la expresión "cojones" a "carallo" en su diversidad de acepciones, toda vez que los gallegos utilizamos ambas, pero con preponderancia de "carallo" al no poder sustituirse siempre por "collós/collóns".
Redundando en la numerosa Fenomenología de "carallo": no es lo mismo decir que " Ainé é unha pícara DE carallo" (esto es: muy pícara), a decir "que é unha pícara DO carallo" (esto es: que no lo es, o bien que siéndolo no me gustaran las picardías). Evidentemente, mi opinión es la primera. Este caso sí se puede sustituír por "cojones".
Por cierto, cuando le respondemos a alguien con que se vaya a rascar el carallo o la cona, le estamos mandando a la m..., pero el sentido original, ¿no podría ser el de desearle una enFermedad venérea?
Sobre nombres para a cona me llama la atención uno no mencionado aquí, pero de reigambre popular acreditada, y en realidad interesante como es a "ministra".
El como dicen los leoneses eso de "Hacer el amor"= Facer "jitis".....esto si que tié tela!! ... :D
Buscando possibile signiFicato:
1...JITA Lat. Ficta) Fem. En la Frase rozar a jita : Rozar sin dejar un planta. También la acción de cavar (mu apropiao...no?)
2...JITO Lat. Fictus)masc. Hito, mojón. adj. Duro, compacto. En jitos : desnudo (pues si...tiene su aquel)
Usado pa la búsqueda:
http://users.servicios.retecal.es/amnuve/dicllion/dicciona/indice.htm
Hay que ver que cousas dices Mangliss...!!
..." Ainé é unha pícara DE carallo" (esto es: muy pícara)....pozi :D
...a decir "que é unha pícara DO carallo" (esto es: que no lo es, o bien que siéndolo no me gustaran las picardías)....pozno... :-(
... Evidentemente, mi opinión es la primera....Faltaría más ;)
....Este caso sí se puede sustituír por "cojones" (poz no se yo si la cosa queda mu bien la tradusión):
----Ainé es una pícara DE cojones (suena basto...basto de coj...!!)
----Ainé es una pícara DE LOS cojones (lo peor de lo peor!!!....vaya bastada!!!)
No es por nás...pero hay expresiones que traducidas a otro idioma pierden totamente el sentido original (puede que sea percepción mía pero "carallo" me suena pícaro, "collóns o cojones" me suena basto, grosero y vulgar....me estaré volviendo pija?? )
:-((
Dónde hace calor?....en la Galicia norteña estamos "de perlas"...hase un Fresquín que da un gustirrinín de tres pares de pelotillas en vinagre!! (vinagre de almódena...que es más Fisno!!)
(que será eso de los reaños?....muchos años?.... tantos?....menos lobos!!)
:D
hay una expresión en griego que se dice igual que en español, se utiliza cuando nos estamos meando y nos disponemos prestos para eFectuar el desalojo:
- voy a cambiarle el agua al canario. Esta expresión según me dijo una amiga griega se dice igual en griego.
¿Cómo se diría en galego Ainé and company?'
tranki ainé, que no tienen el sentido que tiene la palabra cojones, reaños es más Fino, y pirreles creo que es parecido al galego según me dijo una galeguiña. también se dice caraculo, carapoya, bocachocho; cuando las tías tienen los labios gruesos, pero yo no soy un tío grosero, yo soy un niño bueno y no digo nada de esto ;-D
INDIGNACIÓN: ¡Que carallo! / ¡Qué cojones!
CACHONDEO: ¡Bueno, carallo, bueno! / ¡ostia coño,pijo, cojones!
DESPLANTE: Vai ó carallo. / vete al carajo, a la poya, a tomar por culo
INQUISITIVO: ¿Qué carallo é?/ ¿Qué cojones, poyas, coño pasa o quieres o es?
CONTRARIEDAD: Tócache o carallo./ tócate/me los reaños, el pijo, la poya, los pirreles, el coño, el bujero, los cojones.
CANSANCIO: Déixate de caralladas./ déjate de poyas (en vinagre) ahora, eh
OFENSA: Iste carallo é parvo. / Aquí este no sé como traducirlo,jeje
TEMPLANZA: ¡Cálmate, carallo! / tranquilo cojones,picha,poya,coño.
AMENAZA: Ven, carallo, ven. / ven, cojones, ven
NEGACIÓN: Non, carallo, non./no, pijo- cojones-poya-coño-picha, no
NEGACIÓN ROTUNDA: Nin carallo nin nada. /ni poyas ni na
JURAMENTO: ¡Me cago no carallo!/Por mis cojones que lo hago, por mis reaños¡
IRA: Me cago no carallo, ¡carallo! / Me cago en los cojones, en los reaños, en la poya
ALABANZA: É un home de carallo./ tiene muchos cojones, huevos, los tiene bien puestos
DUDA: O carallo vintenove./ ¿Qué, dónde, cuando, cómo cojones, pijo, poyas, reaños...?
EXTRAÑEZA: ¿Pero que carallo pasa? /¿qué cojones pasa?
DESOBEDIENCIA, DESPRECIO: Pásame por debaixo do carallo. / me lo paso por los cojones, por el coño, por mis reaños, por mis pirreles
ANIMOSO: Dalle, carallo, dalle./ vamos cojones,picha,poya,coño...
CAPRICHOSO: Salíume do carallo./ me sale de los cojones, del coño, de los reaños, de la poya
CUALITATIVO: Non vale un carallo./ no vale un carajo (qué curioso, esta si es con carajo ??)
VALORATIVO: Róncalle o carallo. / esta ni idea.
FATALIDAD: ¡Ten carallo a cousa...! / tiene huevos la cosa, reaños, cojones,( y basta, no hay más)
AGOTAMIENTO: Xa estou hasta o carallo./ya estoy hasta los cojones, los huevos, el coño
PICARDÍA: O caralliño./ ni idea, creo que no existe aquí,jeje
METEOROLOGÍA: Fai un tempo do carallo./ no se dice así, oye los galegos estáis obsesionados con el sexo??
LEJANÍA: No quinto carallo./ en las quintas poyas
Tenéis más expresiones con carallo creo, jeje, pero nosotros tenemos más paridad creo, no sé
Jajajaja....ya lo miraré con más tiempo, pero la inmensa mayoría de las traducciones cambian el signiFicado original.
La clave....carallo casi nunca se reFiere a sexo:
Fai un tempo do carallo / El tiempo está desapacible, intempestivo,...una birria de tiempo.
Pues ahora que lo materializas, Ainé...Quiero decir, que pones por escrito lo que yo sólo pensé, sí es cierto que, en este caso (de carallo, do carallo / de cojones, de los cojones), la sustitución suena mucho menos sutil...Había que escribirlo.
En verdad, en verdad te digo CharlynocesurF: "¡Manda carallo! ¿Quen carallo manda aquí?"
Hay 88 comentarios.
página anterior 1 2